Zoiets heet heimwee toch?

Het leven in het buitenland heeft heel veel mooie kanten. Absoluut. Ik voel me rijk, gelukkig en heel tevreden. Het neemt niet weg, dat er periodes zijn, dat je verlangt naar je roots. Je vrienden, familie, de gewoontes waar je zoveel jaren aan gewend was. De moeilijke momenten zijn, volgens mij, te omschrijven als heimwee. Een begrip, dat ik eigenlijk nooit echt kende, totdat we de stap hadden gemaakt naar de andere kant van de wereld. Tja..that's part of the deal! Heimwee gevoelens zijn net als golven. Lange periodes kabbel je lekker door het leven en dan komen er opeens grote, heftige pieken en dan voel je je even treurig en verdrietig. De laatste twee dagen zit ik in zo'n piek, of beter gezegd dal. Mijn zus is net bevallen van een babytje. Zulke momenten wil je voelen, vasthouden en meemaken van dichtbij. Mijn dochter wordt deze week 3 jaar oud. Dit wil ik juist delen met de mensen waarvan ik hou en die zitten (naast mijn eigen gezin hier) aan andere kant van de wereld. Mijn beste vriendin wordt 40 jaar en geeft een groot feest. Ik wil daar zo graag bij zijn. Ik wil haar verrassen. In gedachte pluk ik veertig wilde bloemen en droom dat ik daarmee als kado voor haar deur sta. Surprise!  Misschien dat heimwee gevoel t.z.t. wat draaglijker wordt? Gelukkig is deze week bijna voorbij. Op naar een nieuwe, vrolijke dag! Ben er weer klaar voor.