Mijn hardlooproute in Friesland

Alles is zo groen

Kikkerconcert elke ochtend

Nederlandse schapen voor de verandering

Jaah, een vertrouwd fietspad

Hallo Nederland!

Goedemorgen vanuit Nederland. We zijn er. Na een totale vlucht van 27 uur (inclusief wat vertraging) en 5 uur stopover in Singapore kwamen we eregisteren een klein beetje vermoeid, maar erg happy op Schiphol aan. Een warm ontvangst van vrienden en familie. Na een goede kop Starbucks koffie kon ik er meteen weer even tegenaan. Dat het weer grauw en grijs was, kon de pret niet drukken. Mijn oudste zoon Storm vertelde overigens een aantal medepasagiers bij landing dat Nederland het paradijsland is. Gisteren werd dit alleen maar versterkt door een bezoekje aan de HEMA. Tja .. ik kon het niet laten. Storm liep naar de cassiere en vertelde haar luid en duidelijk hoe cool haar winkel wel niet is. Waarom heb ik het gevoel, dat ik de komende weken genoeg inspiratie en materiaal heb om mijn ervaringen met mijn kinderen in Nederland op te schrijven en met jullie te delen? Tot snel.

Follow your heart

Pfff...nog eventjes

Even bijkomen. Kopje thee en dan zo mijn bedje in. Drie grote tassen staan gepakt. Klaar voor de grote reis naar de andere kant van de wereld. Twee kindjes kunnen de spanning bijna niet meer aan. Mama heeft een partij wallen onder haar ogen van alle wasjes en andere klusjes die op het laatste moment nog even 'snel' gedaan moesten worden. Ik vind het goed zo. Terwijl ik dit bericht schrijf, spelen de All Blacks een wedstrijd tegen Ierland. De Haka wordt net gedaan en ik slik (zoals elke keer weer). Zo intens, zo emotioneel. Morgen vertrek ik naar mijn vertrouwde Nederland. Ondanks dat ik mijn kleinste ventje en manlief achterlaat, heb ik er ontzettend veel zin. Tot snel allemaal en ..... Aotearoa pas goed op mijn familie!

Dolfijnen bij ons strand

Foto's zijn afkomstig van singlefin.co.nz. Je begrijpt, dat iedereen in Mangawhai keer op keer geniet van zulke momenten. Living in paradise.

Mama, ik kom eraan!

Ja mijn kleren ruiken nog steeds het lekkerst als mijn eigen 'mama' mijn was doet. Counting the days!

30% korting op UGG Australia schoenen

Wees er snel bij, want bij Vimodos krijg je nu 30% korting op prachtige schoenen van UGG Australia. Van hoge hakken (wedges) tot warme sloffen. Klik hier voor Vimodos website.

PS Die zwarte schoenen zijn mijn favoriet. HEBBUH!!

For my little Storm:

Rainbow

 
Vanochtend op weg naar de creche zegt Mikki "Mommy mommy look a rainbow!" En ja hoor, weer een prachtig exemplaar. We kunnen er geen genoeg van krijgen. Meteen de auto gestopt en een fotootje gemaakt. Om een beetje in de regeboogsferen te blijven, dan ook vandaag mijn lievelingsliedje van IZ. Speciaal voor jullie. x

Kinderstress

De laatste dagen komt het onderwerp Nederland wel heel veel ter sprake. De reis naar het beloofde land komt zo dichtbij en de stress begint bij mijn oudste zoon toch enigszins toe te slaan. Opeens komt zijn fiets uit de garage en moet er veel gefietst worden rondom het huis. "Mama, ik moet oefenen met fietsen. Anders kan ik straks niet naar mijn vriendjes en vriendinnetje fietsen". Hmmm...hoe maak ik hem duidelijk, dat het levensgevaarlijk is de manier waarop hij fietst. Het idee dat hij roekeloos over de weg probeert te balanceren op een tweewieler. Zucht.... Ook verdiept mijn zoon zich ineens in Nederlandse leesboeken. "Mamaah, wat staat hier? Oh nee, ik kan echt geen Nederlands lezen. Ik kan niet eens mijn vriendjes voorlezen. Mama, ik moet meer Nederlands praten, want anders verstaan ze mijn straks ook nog niet". Kortom, we hebben met een behoorlijk gestresste negenjarige te maken. Als ik hem gisteravond in bed nog een kusje geef, zeg hij heel koeltjes: "Ik zeg het je nu alvast mama. Ik blijf straks in Nederland. Ik ga bij mijn vriendinnetje wonen, want echt mama, het leven is daar veel leuker". Nou daar deal ik later wel weer mee, denk ik bij mezelf. Ik denk (en hoop) dat hij na zes weken Europa weer verlangt naar dat saaie, maar oh zo mooie Nieuw Zeeland. Wordt vervolgd!

Oude deur

Om verliefd te worden op zo'n plaatje. Een hangende tafel gemaakt van een oude deur. Meteen krijg ik een flasback naar het grote studentenhuis in Scheveningen waar we jaren dagelijks aan die trouwe grote, lange tafel zaten in de keuken gemaakt van ... jawel .... oude deuren.

Lazy Queen's birthday

Living in paradise

Cruz in slaapstand

Rif, het olijke ventje

Tippi

Gezellig voor het eerst de open haard aan dit jaar

Waanzinnig avondrood (paars)

Aftellen...

In Nederland was dit jaren lang mijn favoriete koffie, die ik wekelijks bij boekhandel Paagman op de Frederik Hendriklaan dronk. Kicking Horse coffee uit Canada. In mijn beleving nog steeds de heerlijkste koffie, die er bestaat.

Belle Dimanche!

So easy to do.....

The Descendants

Eindelijk weer eens een film gekeken, die zeker de moeite waard is om te melden. The Descendants vertelt het verhaal van vader Matt King (George Clooney) die (na een fataal ongeluk van zijn vrouw) de verstoorde relatie tussen zijn twee dochters probeert te herstellen. De film speelt zich af op Hawaii wat natuurlijk al een prettig sfeertje geeft. Hoewel het een drama is, zitten er ook veel komische momenten in en als dan onverwachts mijn surfheld ook nog in beeld komt en de rol vertolkt van Troy, kan mijn avond niet meer stuk. Dus....kijken!!!!

Gezellig mens!

Ondertussen weten de vaste lezers wel, dat ik niet alle ideale oermoeder instincten bezit. Ik maak mezelf niet erg populair op mijn blog, daar ben ik mij van bewust. Deze week werd ik er weer eens door mijn oudste zoon op geattendeerd. Sinds een paar weken zijn wij in het bezit van het spel Monopoly of zoals Storm het noemt "Monokoly". "Kom op mama, laten we nou samen Monokoly spelen. Waarom wil je het niet spelen? Oh wat vreselijk, ik heb dus een moeder, die niet met mij Monokoly wilt spelen" En daar komen de tranen. Laat ik jullie erop wijzen, dat ik nooit van spelletjes heb gehouden. Als kind was ik maar voor een paar spelletjes te porren. Als eerste Mens Erger Je Niet, dat ik trouw alle zomervakanties met mijn oma speelde tot ik er bijna scheel van keek. Daarnaast was ik ook wel redelijk actief met het kaartspel Eenentwintigen, maar alleen met mijn oom uit Amsterdam. Hij zette namelijk altijd guldens (en op zeer goede dagen vijfgulden munten) in. Mijn oom won niet vaak en ik werd bijna slapend rijk. Voor de rest was ik de enige in ons gezin, die standaard met een lang gezicht en pruillipje op oudjaarsavond aan de grote tafel verplicht moest deelnemen aan een familiebordspel. Onder het mom van gezellige familietaferelen, ik vond er werkelijk niks aan. Ja, ik geef het meteen toe. Ik heb er een klein traumaatje aan overgehouden. Nu speel ik echt wel spelletjes met mijn kinderen. Ik speel memory of kwartet (volgens Storm, omdat deze snel afgelopen zijn) en ik sta altijd in de startblokken om verstoppertje of tikkertje buiten te doen. Voor de rest hebben we een papa in het gezin, die wel van boardgames houdt, dus de taken kunnen goed verdeeld worden. Nu is mijn zoon over een paar weken in Nederland, dus als iemand gezellig met hem het welbekende straat-en geldspel wilt spelen? Hij is er helemaal klaar voor!