Even er tussen uit

En dan boek je een ticket en vlieg je alleen voor een paar dagen naar Wellington. Waarom? Omdat ik zin heb om er even uit te zijn. Omdat er nu een goeie vriend zit. Omdat ik quality time 'just for myself' wil. Dussssss....ik ga er even tussen uit en ik heb er zin in! Tot snel.

Dagje Auckland

Van de week krijg ik een mooi (verjaardags)kado van Tom, een nieuw fototoestel. Aangezien onze oude Nikon  wat gebreken begint te vertonen, vond Tom dat het tijd was voor een nieuw toestel. Helaas was ik de volgende dag teleurgesteld met de kwaliteit van deze Canon powershot camera. De foto's vind ik flets en overbelicht. Ik verander de instellingen voortdurend, maar ik krijg niet wat ik wil. Dan maar ruilen voor een andere: zegt Tom. Je moet je dan even voorstellen dat ik een ritje van 1,5 uur moet maken. Wat doe je dan? Dan maak je er een gezellig dagje uit van, omdat mijn moeder er nu ook is. Dan vertrek je op tijd om nog wat aan de dag te hebben. Ik kan je vertellen dat dat altijd een hele klus is met een man en zoon die op tijd staan s'ochtends om naar werk en school te gaan en 2 kleintjes die voortdurend aan je been hangen. Om half 9 zitten Oma en de 2 kindjes in de auto en rijden we naar Auckland. Vlak voor we de grote stad naderen, rijd ik op de snelweg bijna een moedereend met heel veel waggelende kleintjes aan. Mijn maag draait om en ik bid dat ze gauw de andere kant op lopen. Ik ben compleet van slag. Na een kop koffie bij de Starbucks ben ik weer redelijk aanspreekbaar en gaan we mijn toestel omruilen. De manager van het filiaal begrijpt deels mijn klacht, maar verzoekt mij een beetje te experimenteren met dit toestel. Ik geef het een kans. Na een paar uur ben ik er klaar mee. Dit toestel is niet goed. Het voldoet niet aan mijn eisen. Bij het terugbrengen krijg ik geen geld terug, maar moet ik het doen met een giftvoucher. What the f***! Ik ben dus genoodzaakt iets anders in deze winkel te kopen. Zwaar geirriteerd loop ik naar de auto. Ben er klaar mee voor vandaag. Ik rijd achteruit en draai de auto net te vroeg, waardoor ik een stilstaande auto raak. Schade. Tuurlijk. Geen eigenaar te bekennen. Briefje met mijn nummer en excuses onder de ruitewisser. Thuis aangekomen schenk ik mezelf een grote glas wijn in. Proost Mam, dit gaan we volgende week nog een keertje rustig overdoen.

Karma

Soulmate

Goud weer helemaal HOT

Bling bling Kate laat zien, dat 'Anita's' weer helemaal trendy zijn. Gelukkig heb ik wat goud sieraden in mijn collectie.

Words of inspiration

Op mijn verlanglijstje:

Bij ons huis op de veranda hoort een hanging chair. Gewoon om met een tijdschrift of boek me even terug te trekken. "Nu niet jongens. Als mama in deze stoel zit, dan mag je mij niet storen!"

Even geen dagelijkse update, omdat.....

mijn moeder over is, maar ik doe mijn best.

Gewoon lekker

Ja, ook in Nieuw Zeeland heeft Splendid fans. Ben blij met hun nieuwe cd!

Lief

Vanochtend rijd ik met Storm naar zijn school. Zo uit het niets zegt mijn zoon dat hij mij zo mooi vindt. "Wat lief schatje, je maakt mijn dag" zeg ik blij. "Maar zijn niet alle mama's mooi?" vraag ik hem. Het is even een tijdje stil. "Nee, natuurlijk niet mama. Ik ken heel veel mama's, die echt niet mooi zijn hoor!" 

een gelukkige mama

High heels and babies

Met verbazing kijk ik naar een foto van Victoria Beckham, die haar baby girl 'Harper' op haar arm draagt. Op zich niet iets wat je interesse zou wekken. De foto is genomen in een Prada shop in New York, waar onze Victoria haar kleine spruit elegant draagt op hakken die maar liefst 7 inch hoog zijn (omgerekend 17,78 centimeters). Ja, je leest het goed. Ik ben gefascineerd door de foto, omdat Vic's baby nog maar een paar weken oud is. Daar loopt dus een moeder, waarvan ik weet dat de hormonen nog door haar lijf gieren. Hoe is het mogelijk dat ze daar staat alsof er niks gebeurd met haar lijf gebeurd is? Nou heb ik niets met deze vrouw,  maar Posh heeft wel 4 kinderen op de wereld gezet. Een hele prestatie. Of je nou geld hebt of niet, die kinderen komen er niet vanzelf uit. Bij het bestuderen van de foto vraag ik mezelf af waarom ik toch drie ongelofelijke zware zwangerschappen en bevallingen heb gehad. Ik ben van de laatste na een jaar nog steeds herstellende. Het is mij nooit gelukt om mijn kinderen elegant vast te houden. Laat staan er een tijd mee in mijn armen te lopen. Laat staan uberhaupt hakken te dragen. Mijn babies waren gewoon simpelweg te zwaar. Toen Storm net geboren was, wilde ik met hem in de maxicosi 'gezellig' wat booschapjes doen. Ik had dit namelijk bij een aantal sterren in bladen gezien. Gewoon je kind in het autostoeltje hangend aan je arm alsof je een grote handtas draagt. Na de halve Keizerstraat hield ik het voor gezien. Ik kon niet meer. Mijn ruggenwervel stond voor mijn gevoel 45 graden de verkeerde kant op en op mijn arm vertoonde zich een grote bloeduitstorting. Toen ik een paar dagen later met nekklachten bij mijn fysio was en hem bekende wat ik gedaan had, verklaarde hij mij compleet voor gek en kreeg ik een flinke uitbrander. Ik wist toen eigenlijk al dat ik niet zo'n elegante moeder zou zijn. Natuurlijk heeft het zo zijn voordelen om stevige kinderen op deze wereld te zetten. Ze kunnen bijvoorbeeld tegen een stootje als mama voor de zoveelste keer met kind tegen een deurpost loopt.

Me and my scars

Kijk, het heeft zo zijn voordelen om afgelegen te wonen. Niemand die mij in mijn XL joggingbroek ziet lopen, die oh zo lekker zit. Niet dat ik mij eigenlijk iets aantrek, wat mensen van mijn kledingcreaties vinden. Zoals een dierbaar iemand in Scheveningen vaak tegen mij zei "Ka, je loopt toch niet zo over straat om de hond uit te laten? Dat kan echt niet hoor." Kom op, who cares!!

Tijdloze strepen

Ben altijd al fan geweest van de Bretonse strepen. Toen Storm geboren werd, ging ik helemaal los. Bretonse strepen shirts zijn natuurlijk ook verkrijgbaar in kindermaten. Een hele collectie werd voor hem aangeschaft. Arme Storm! Nu kan ik het nog steeds niet laten om mijn kinderen af en toe in deze shirts te kleden. Het lukt mij zelfs in Nieuw Zeeland af en toe een 'Bretonnetje' te scoren, maar dan wel 'Made in China'.

I need a break

Tijd voor bezinning Karen?

Leuke website voor de online shopaholics

Online shoppen is een uitkomst als je (zoals ik) ver van alles vandaan woont. Het begint langzaam in Nieuw Zeeland een begrip te woorden: online shoppen. Flavourites zal bij de meeste van jullie wel bekend zijn. Het bundelt de leukste en orgineelste webshops van Nederland. Van mooie sloophouten lounge banken tot schitterende sieraden. Voor mij in ieder geval al leuk genoeg om inspiratie op te doen.
 
http://www.flavourites.nl

Not my day

Je hebt wel eens zo'n dag dat je denkt, mwah ... dit gaat het niet worden vandaag. Dit is er weer eens eentje. Ik word wakker en zodra ik mijn ogen open, word ik bijna overvallen door 'spring in het veld' zoon Storm die de discussie met mij wilt aangaan waarom hij vanochtend van papa geen toast mag als ontbijt. Ook goeiemorgen! Vervolgens heeft mijn jongste zoon er ook geen zin in vandaag en laat dit merken door jengelend aan mijn been te hangen. Hallo, ik ben net wakker!! Mikki gaat vandaag naar de creche, dus we staan op tijd. Net voordat ik op punt sta om te vertrekken, word ik gebeld door Storm zijn school met de vraag of ik zijn newsletters wel lees. Hij heeft een rugby toernooi vandaag. "Oh, zeg ik verbaasd. Ik had er wel vaag iets over gelezen. Sorry, vergeten." Ik word er vriendelijk op gewezen om een beetje beter mijn huiswerk te doen. Mijn gedachtes gaan verder. Dit 'vergeet' incident houdt dus in dat ik nu een gestresste zoon op school heb. Zucht....het is nog niets eens 9 uur. Na Mikki te hebben afgezet bij de creche, is het quality time voor mama. Mama gaat naar de kapper. Altijd leuk zo'n opknapbeurt. Rif denkt daar anders over. Hij hangt gedurende 1,5 uur als een aapje in mijn armen en huilt elke keer als de kapster iets doet wat hem niet zint. Heel ontspannend. Als ik thuiskom, trekt zoonlief vervolgens alle kasten leeg en dat is dan voor mij de druppel. Ik ben er echt klaar mee. Ik bel de creche met de vraag of mijn jongste zoon volgende week al kan proefdraaien. Geen probleem zeg je? Prima, ik zie een lichtpuntje in deze dag. Nu eerst een bakkie verkeerd.

It smells so good

Als de vraag komt: moet ik nog iets meenemen uit Nederland Kaatje? Dan komt meestal het verzoek om iets van Rituals mee te nemen. Deze scrub is uniek, omdat je een paar uur later de fijne geur nog ruikt op je huid. Een aanrader dus!

Wijze woorden

“What could be more beautiful than a dear old lady growing wise with age? Every age can be enchanting, provided you live within it.” (Brigitte Bardot)

Help! I have

Echte mannen

Ik ga er nog even op door jongens. Wat een feest in dit land. Rugby World Cup 2011. Heel Nieuw Zeeland bloeit op. Het lijkt net Nederland tijdens de EK of WK voetbal. Geweldig. Ik geniet! Onze televisie draait overuren, dat oude beestje. Het is zo gezellig. De standen worden door Tom goed bijgehouden en opgeschreven. Even krijg ik een flashback naar die wintertijden toen ik als puber altijd aan de buis gekluisterd zat tijdens EK en WK schaatsen. Ik had een speciaal schrift en hield daar trouw alle rondes en eindstanden bij van mijn grote helden. Eerst Hein Vergeer, Leo Visser en die leuke blonde Gerard Kemkers uit Eelde. Later de Haagse Bluf, Ben van der Burg en Bartje Veldkamp. Dat waren nog eens tijden!  Ik herinner nog als de dag van gisteren dat ik met vriendinnen een spandoek had gemaakt voor Ben met de spreuk: Voor liesmassage hier! Een grote pijl wees naar beneden en daar stonden vier giegelende beugelbekkies onder het doek te wachten in Thialf tot hun held voorbij schaatste. Compleet verrast waren we toen hij het spandoek opmerkte. Hij stopte en begon uitbundig naar ons te zwaaien. Ik dacht dat ik ter plekke flauw viel. Toen ik maanden later in de Nieuwe Revu een interview van hem las, refereerde hij naar dat moment, omdat hij de tekst en jawel...de blonde meisjes zo leuk vond. Geweldig. Mijn Ben van der Burg! Enfin, zo door de jaren heen heb ik al heel wat sporthelden gehad. Surfhelden, voetbalhelden, maar nu ben ik helemaal om. Die rugby mannen zijn toch wel de 'echte' mannen hoor.  Die armen, die borstkas, daar staat gewoon een 'echte' vent. Ik zwijmel de komende weken nog even verder en dan kom ik weer met beide voeten op aarde. Eigenlijk mag ik helemaal niet klagen, want ik heb een surfer die daarnaast af en toe een partijtje rugby speelt. Nice!

Mooi moment

Je merkt het, het rugby virus is bij mij aardig toegeslagen. Dit moment wil ik even met je delen: de Haka bij de wedstrijd All Blacks vs Tonga. De emoties en puurheid van een Haka is niet te beschrijven en raakt mij keer op keer. Dan denk ik, wat wonen we toch in een waanzinnig mooi land met trotse mensen. Speel het even af, dan weet je wat ik bedoel. Om stil van te worden.......

Inspiration

Good old Johnny

In het kader van de Rugby World Cup vind ik deze wel toepasselijk. Vanochtend hebben we het schema van de wedstrijden opgehangen in de keuken, dus ook hier speelt rugby nu een grote rol. Vanavond de kick off van The All Blacks vs Tonga. Ik zal 'gezellig' meekijken (hoewel ik niet heel veel van het spel begrijp). Een aantal mannen zijn best aardig om er een wedstrijdje voor te volgen.

Ik lees even ...

de Allerhande. Gewoon verkrijgbaar in het Nederlands winkeltje op nog geen 15 minuten van ons vandaan. En dan nog wel een uitgave met een bbq speciaal. Heel toepasselijk voor dit land. Ik kan er alleen nog steeds niet aan wennen, die fascinatie van Kiwi's voor barbecuen.

PS Het winkeltje verkoopt overigens niet mijn Cote d'Or blok, mocht die vraag eventueel bij je opkomen.

Gooien we het roer om?

Mijn oog valt op een artikel met de titel 'Pfff, is dit nou alles?' Het gaat om de vraag of het niet eens tijd wordt om het roer radicaal om te gooien voor veertigers? Oftewel, is er sprake van een midlifecrisis? Nou val ik 'gelukkig' nog net niet onder die doelgroep, maar de signalen die beschreven worden wekken toch mijn interesse en ik dacht, laat ik ze eens voorleggen aan mijn lezers.

Intense behoefte om een lang gekoesterde droom uit te laten komen
Heb zoveel dromen, maar er zijn ook al zoveel uitgekomen. Nee, dus niet aan de orde bij mij. 
Last van heimwee naar vroeger: was ik nog maar jong....
Oei...kritisch puntje. Ik betrap mezelf er wel eens op dat ik verlang naar 'die goeie ouwe tijd'.De tijd van 'onbezorgde' jeugd. Gezellig op zaterdagavond met een glaasje prik en bakje chips naar Miami Vice of Ron's Honeymoon Quiz kijken. Of mijn studententijd, waar ik alles deed waar ik zin in had. Zo vrij als een vogeltje, op die studieboeken na dan. Zucht.... allemaal zulke zorgeloze periodes.
Veel meer bezig met het uiterlijk
 Ik ben al blij als ik een dag geen wallen onder mijn ogen heb. De rest neem ik voor lief op dit moment.
Verlangen om het roer om te gooien, zonder al te veel na te denken over de consequenties
Heb het roer al meerdere malen in mijn leven omgegooid. Ik houd van avontuur en mijn motto is altijd 'Je leeft dit leven maar 1 keer', maar ik neem geen roekeloze beslissingen. Over alles wordt netjes nagedacht.
Oude vrienden zijn ineens saai, behoefte aan nieuwe gezichten
Ha ha ha leuke deze. Ik heb geen behoefte aan nieuwe mensen (ik zit juist op de grens van het 'a'-sociale) en verlang naar de zogenoemde 'oude' vrienden.
Ineens vaker van huis
Waar moet ik de tijd vandaan halen?
Gedachten over emigreren
Hmmm...ben ik dan misschien een aantal jaren geleden al in een crisis beland?
Op zoek naar spiritualiteit
Al jaren...
Riskante beleggingen
Er valt niks te beleggen.
Toevlucht tot alcohol en andere genotsmiddelen
Valt mijn chocoladeverslaving hier onder?
Opeens een verre reis - met rugzak -  maken
Ik word al moe bij het idee. Nee, die tijd heb ik echt gehad.

En jij? Moet bij jou het roer om?

Inspiration

Kaat, je haar danst!

Over een goed haarproduct gesproken, dit is een aanrader. Kevin.Murphy Beach Texturiser. The ultimate beach look! Geeft je haar volume voor een aantal dagen zonder met zo'n vet koppie rond te lopen. Kevin.Murphy is Australisch, maar ook verkrijgbaar in Nederland. Dat deze tip nou juist moet komen van mijn kapper Mario uit de Prinsestraat Den Haag.

http://www.kevinmurphy.com.au/

Member of the family

Name: Rif (Vincent)
Born: in Whangerei, 2010
Likes: clinging to my mummy and daddy all the time (like a little koala)
Not likes: getting no attention especially when mummy is busy cooking 
Did you know: that my mum had a big shock when she found out she was pregnant with me. I thought, it was quite funny.
Loves: getting up around nine in the morning.Yes, I am a perfect toddler!

Inspiration

Dear Rose,

Ik moet het even kwijt. Ik heb een mijlpaal bereikt. Voor het eerst, sinds ik kinderen heb, ben ik niet gestresst op vakantie gegaan. Vakantie is niet echt het juiste woord, eigenlijk een lang weekendje weg. Het is me gelukt. Het is mij gelukt om nu eens van te voren alles in te pakken en klaar te zetten. De key is gewoon 'plannen'. Een dag eerder de spullen van de kinderen inpakken. Nu hoor ik je zeggen: "Ja Kaar, dat heb ik al zo vaak gezegd". Wat is dat dan toch? Ben ik hardleers of gewoon super eigenwijs? Tell me. Vrijdagochtend zaten we allemaal netjes om half 10 in de camper. En.... ik had nog reserves over. Ik had geen oververhit, rood tomaten hoofd en ik had 'echt' zin om met ons allen op pad te gaan. Wat een openbaring. Je zag Tom en de kinderen gewoon naar mij kijken en denken: goh deze mama kennen we nog niet. Nou daar gingen we dan. Op pad met ons campertje. Wat een wereldding eigenlijk. Ideaal voor zo'n Von Trapp gezin als wij. Ik voel me af en toe net een stewardess. "Jongens, allemaal jullie gordels om? Klaar voor vertrek? We gaan". Onze reis begint altijd standaard met een 'take away' koffietje halen. Dat is voor Tom en mij het ultieme vakantiegevoel. Is dat in Nederland nog steeds geen hype? Een koffietje to go? Enfin, de koelkast zit vol met eten en drinken. Kastjes puilen uit met luiers, speelgoed en andere zooi. Zo knus, ons huisje op wielen. Je kent het wel. Kindjes helemaal blij, want we gaan op avontuur. Standaard zet ik op zo'n reis even wat nummers van Hazes op. Ben dan helemaal in mijn element. Ik ben eigenlijk de enige die uit volle borst mee zingt, maar dat maakt niet uit. Mama is gezellig, dus iedereen is gezellig. Die avond kom ik tot de ontdekking, dat ik zelfs mijn lensendoosje, schoon ondergoed en tandeborstel heb meegenomen. Hoe ouder, hoe wijzer? Hebben jullie nog wat camper trips in het vooruitzicht? Fijn te horen dat het nu lekker weer is daar. Ik spreek je snel. Dikke kus,

Kaatje

Inspiration

very, very true!

Inspiration

..... en wij maken ons klaar voor een lang weekendje weg. Op pad met de camper. Tot snel.

Kiwi birds

Een kleine impressie van vogels in onze tuin. Fantail, Kingfisher, Tui, Rainbow Lorikeet en de 'gewone' Fazant. Elke dag geven deze vogels mij het gevoel dat ik in het buitenland woon. Ze hebben, net als ik, hun ritueeltjes. Als ik wakker word en ik kijk uit naar de 'schommel' boom, zit daar standaard de familie 'Albert' (naam die Storm ooit gegeven heeft voor de 3 Kingfishers). De papegaaitjes zijn altijd met hun viertjes en krijsen de hele boel bij mekaar. Meneer en mevrouw Fazant lopen in ochtend en avond onze oprit af te scharrelen en de fantails volgen je de hele dag. Een programma 'Vroege vogels' zou nog niet zo gek zijn hier.