Echte mannen

Ik ga er nog even op door jongens. Wat een feest in dit land. Rugby World Cup 2011. Heel Nieuw Zeeland bloeit op. Het lijkt net Nederland tijdens de EK of WK voetbal. Geweldig. Ik geniet! Onze televisie draait overuren, dat oude beestje. Het is zo gezellig. De standen worden door Tom goed bijgehouden en opgeschreven. Even krijg ik een flashback naar die wintertijden toen ik als puber altijd aan de buis gekluisterd zat tijdens EK en WK schaatsen. Ik had een speciaal schrift en hield daar trouw alle rondes en eindstanden bij van mijn grote helden. Eerst Hein Vergeer, Leo Visser en die leuke blonde Gerard Kemkers uit Eelde. Later de Haagse Bluf, Ben van der Burg en Bartje Veldkamp. Dat waren nog eens tijden!  Ik herinner nog als de dag van gisteren dat ik met vriendinnen een spandoek had gemaakt voor Ben met de spreuk: Voor liesmassage hier! Een grote pijl wees naar beneden en daar stonden vier giegelende beugelbekkies onder het doek te wachten in Thialf tot hun held voorbij schaatste. Compleet verrast waren we toen hij het spandoek opmerkte. Hij stopte en begon uitbundig naar ons te zwaaien. Ik dacht dat ik ter plekke flauw viel. Toen ik maanden later in de Nieuwe Revu een interview van hem las, refereerde hij naar dat moment, omdat hij de tekst en jawel...de blonde meisjes zo leuk vond. Geweldig. Mijn Ben van der Burg! Enfin, zo door de jaren heen heb ik al heel wat sporthelden gehad. Surfhelden, voetbalhelden, maar nu ben ik helemaal om. Die rugby mannen zijn toch wel de 'echte' mannen hoor.  Die armen, die borstkas, daar staat gewoon een 'echte' vent. Ik zwijmel de komende weken nog even verder en dan kom ik weer met beide voeten op aarde. Eigenlijk mag ik helemaal niet klagen, want ik heb een surfer die daarnaast af en toe een partijtje rugby speelt. Nice!