Het is maandagochtend. Tom is vertrokken naar de sneeuw. Volgens de laatste berichten is er heel veel sneeuw gevallen, dus party time for the snowboard dudes en dudettes. Ik zit mijn laatste happen muesli naar binnen te werken en ik probeer even bij te komen van mijn ochtendritueel. Ik krijg regelmatig de vraag hoe mijn dagen eruit zien. Nu zullen de meeste van jullie niet zitten te wachten op een uitgebreid verslag. Om toch een beeld te krijgen van mijn dagelijkse routine dacht ik deze maandagochtend in twee verschillende versies te schrijven. Aan jullie welke het prettigst leest. Ik ben er zelf wel uit.
Rif maakt mij wakker met zijn babygebrabbel. Het is tijd om op te staan. Ik trek mijn warme vest aan en zie vanuit het slaapkamerraam ons eindeloos ver landschap uitzicht. Het levende schilderij dat nooit verveelt. Binnen een mum van tijd heb ik mijn drie kinderen aan het ontbijt. Tom zou trots op me zijn. Storm is blij dat zijn mama vandaag eens op tijd is. We nemen papa zijn auto, want mijn tank is bijna leeg. Het voordeel van 2 auto's hebben, denk ik. Bij school aangekomen krijg ik een dikke kus van mijn oudste zoon. Ik ben trots op je mama. We zijn op tijd. Ik kijk hem aan en denk, wat een heerlijk begin van de week.
of:
Mikki huilt. Ik draai mij om en kijk naar de wekker: 4.30 uur. Misschien heeft ze een nachtmerrie? Het huilen houdt snel op. Ik draai me om en val weer in slaap. 6.15 uur word ik gewekt door gejengel in de verte. Rif. Nee hij stopt niet. Ik moet eruit. Het is koud en het regent. Tom is er niet. Zucht.... Een half uur later zit iedereen aan tafel hun ontbijt te eten. Ik gooi een paar slokken thee naar binnen en probeer dit keer eens op tijd mijn oudste zoon bij school af te zetten. Gatver, bijna geen diesel meer in mijn auto. Dan alle kinderstoeltjes in Tom zijn wagen overzetten. Ik haat autostoeltjes, want het zijn simpelweg ondingen. Ik loop altijd te klooien om ze goed in de gordel te krijgen. Ik stoot flink mijn vinger als ik de kinderen in de auto werk. Het zal toch niet he? Ik ruik een vervelende luier. Verdorie. Luier nummer 4 in een uur tijd. Okay jongens, mama komt zo terug. Ik moet even Rif verschonen. Storm kijkt bedenkelijk. Mamaah we zouden vandaag op tijd komen toch? Op weg naar school bekijk ik mezelf in de achteruitkijkspiegel. Hemel, wat zie ik er uit en ik heb notabene mijn pyjama outfit nog aan. Ik ben het evenbeeld van ma Flodder. De sigaar ontbreekt nog net. Ik kom tot de keiharde conclusie dat ik mij nu kan identificeren met de gemiddelde Kiwi vrouw.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten