Wat een luxe om overdag weer achter een laptop mijn dagelijkse beslommeringen op te schrijven. Zeker als je ver weg woont van de bewoonde wereld, is het fijn om verbinding te hebben met de buitenwereld d.m.v. een computer. Een andere luxe die ik vanochtend opmerkte, is onze douche. Tja op zich niet echt een onderwerp waar je hartje sneller van gaat kloppen, maar ik realiseerde mij, dat onze douche, bestaande uit een zeer grote douchekop en een zeer aangename straal, de allerfijnste is die ik mij kan heugen in dit 40-jarige leven. Natuurlijk maakt het regenwater waar wij ons dagelijks mee wassen de luxe compleet. Echt, er bestaat geen fijner water dan regenwater. Door de jaren heen heb ik al heel wat douches op deze aardbol versleten. Fijne, minder fijne, irritante, romantische douchemomenten, die dan zo opeens even in mijn gedachte de revue passeren. Zo was er de douchebak met een zielig gordijntje in de keuken van de beneden bewoners in mijn eerste studentenhuis in Benoordenhout. Je begrijpt de tenenkrommende combinatie van een medebewoner, die voor de zoveelste keer iets had laten aanbranden en ik die daar aansluitend een warme douche nam voor het slapen gaan. Of dat zielige straaltje ellende op de etage van de Van Boetzelaerlaan. Er kwam zo weinig water uit, dat ik standaard mijn haar onder de gewone kraan moest wassen. Voor die etage (op stand) betaalde ik destijds (kleine 15 jaar geleden) 1100 gulden. Dat ik vanaf toen altijd mijn nieuwe woonruimtes eerste testte met het aanzetten van de douche lijkt mij duidelijk. Maar....mijn ultieme douchemoment is toch wel de buitendouche in Arnhemland Australie, waar ik s'avonds onder de volle sterrenhemel en omringd door brandende kaarsjes mijn huid schrobte met als publiek een grote, felgroene kikker die met zijn opvallende ogen het hele spektakel rustig op een afstandje aanschouwde. Geweldig!
Nu zal ik verder niet meer opscheppen over onze douche op deze berg, maar het is bijna een tripje naar de andere kant van de wereld waard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten