Hormonen, give me a break!

De mannelijke lezers kunnen dit hoofdstuk beter overslaan, want die weten niet te dealen met vrouwen en hun hormonen. In elk gezin is dit een terugkerend probleem. Toch? Vanochtend realiseerde ik mij voor het eerst dat al mijn zwangerschappen een wel zeer positieve eigenschap met zich meebrachten. Eigenlijk een van de weinige die ik kan bedenken. Ja, natuurlijk is het mooi en bijzonder om je kindje negen maanden te dragen. Absoluut, maar om tegelijkertijd acht maanden boven toiletten en wastafels te hangen heb ik nooit als leuk ervaren. Ik kwam vanochtend tot de verrassende ontdekking dat ik tijdens mijn zwangerschappen en borstvoedingperiodes geen last had van mijn maandelijkse periode, waarbij mijn hormonen door mijn lijf gieren voor een aantal dagen. Verschijnselen van enorme moodswings, huilbuien, schreeuwtaferelen en alle lichamelijke kwaaltjes van zere onderrug en hoofdpijn tot zware buikkrampen. Om dit niet mee te maken, zou ik bijna spontaan weer zwanger willen worden. Jakkus nog aan toe. Een keer per maand houden de kinderen mij voor een aantal dagen goed in de gaten. Je hoort ze denken: Mummy is not happy, she means business. Ik vraag me af of hiervoor pilletjes zijn. Gewoon een medicijn met een dosis 'vrolijke' stoffen, die in je lichaam vrij komen. Wat zou dat een verademing zijn. Niet alleen voor mezelf, maar ook voor de medemens. Ik denk dat ik eens een afspraak met de huisarts ga maken en serieus informeer naar de mogelijkheden. Mocht jij toevallig een wondermiddel kennen, laat het mij dan even weten. Je maakt er een heel gezin in Nieuw Zeeland erg blij mee.