Karen is moeder van 3 kinderen (Storm, Mikki Moon en Rif) en woont met haar gezin sinds een aantal jaren in Nieuw Zeeland. Zij blogt bijna dagelijks over alles wat haar bezighoudt. En dat is best veel....
vrijdag 2 maart 2012
Asociale moeder
Vandaag heeft Storm zwemcompetities van school. Storm vraagt mij nadrukkelijk of ik toch alsjeblieft wil komen kijken. Het evenement begint om half 10 en aangezien ik eerst nog een afspraak heb, kom ik iets later. Om heel eerlijk te zijn, vind ik dit soort evenementen helemaal niks aan. Je zit op zo'n dag de hele tijd te wachten, totdat jouw kind een baantje mag zwemmen. Als het meezit en hij wint, zwemt hij nog een baantje, maar dat is het dan. Een hele dag in die brandende zon voor dat ene moment dat mijn kind zich uitslooft om een prijs te winnen. Veel moeders zitten op zo'n dag met al hun kroost en koelboxen gezellig te socialisen. Het zijn altijd diezelfde oermoeders. Het lukt mij niet om op zo'n dag er ontspannend bij te zitten, want mijn kinderen zijn voortdurend op zoek naar nieuwe uitdagingen. Zo rende Mikki vorig jaar opeens het atletiekveld over, toen er net een startsschot viel voor een hardloopwedstrijd. Hartstikke gevaarlijk, vervelend en irritant. Ik stond er als moeder meteen weer gekleurd op voor die dag. Enfin, ik kom dus om 11 uur aan vanochtend en Storm loopt in zijn zwembroek rond en is blij mij te zien. Zijn haar is niet nat, dus ik trek meteen de conclusie, dat hij nog niet aan de beurt is geweest. Voorzichtig vraag ik aan de scheidsrechter wanneer Storm moet starten. "Half twee zegt u?" Storm loopt dus vanaf half 10 al in zijn zwembroek rond dat zwembad te rennen en vier uur later mag hij zijn zwemslag laten zien? Ben ik nou de enige moeder, die zich hier over verbaast en zich mateloos staat te irriteren? Ik kijk het een half uurtje aan en ik zie dat bij Storm de verveling begint toe te slaan. Ik sta in dubio, want ik wil niet weer de asociale moeder zijn, die haar kind van het evenement afhaalt, omdat zij niet zo lang wilt wachten. Ik stap naar zijn juf toe en overleg. Zijn juf ziet dat Storm inderdaad erg verveeld is en vindt het geen probleem, dat ik hem mee naar huis neem. "Kom Storm, zullen we gezellig naar huis gaan waar mama een lekkere lunch kan maken?" Bye Bye leuke moeders, geniet nog even lekker allemaal en alvast een fijn weekend!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten