Ontspannen dagje

Zo'n prachtige stranddag vandaag. Het is weekend, dus familie de Haan is er klaar voor. Tijd voor gezellige ontspanning at the beach. Na het ontbijt worden de tassen ingepakt, de kinderen ingesmeerd met factor 30, surfboard en boogieboard ingeladen, de hond mee, water voor de hond mee. Oh.. ik vergeet bijna de lunch in mekaar te flansen. Flessen water mee. Okay jongens, we kunnen gaan. Oeps, wacht even allemaal....mama kan haar zonnebril niet vinden. Na een zoekactie van 10 minuten vind ik mijn zonnebril in de leuke nieuwe rugtas van mijn dochter, die sinds kort alles daarin verzameld wat ze leuk vindt. Mijn lieve kleine ekster. Mama zit eindelijk in de auto en zegt uit volle borst: "GAAAAAAN!! Zo schat, nu eerst even een bakkie onderweg halen hoor, ik ben toe aan een kop koffie". Onze kinderen zijn altijd erg blij als ze met hun voetjes het zand op het strand betreden. De strandspullen worden uitgestald en de een gilt nog harder dan de ander van blijdschap. Nee, het strand verveelt nooit. Ik kijk om mij heen naar andere ouders met kinderen en vraag mij af waarom wij altijd zo luidruchtig en zo aanwezig zijn. Papa pakt zijn surfboard en vraagt nogmaals of ik me red met de kinderen. Moedig zeg ik: "Tuurlijk schat, ga lekker surfen, wij vermaken ons wel zonder papa ha ha ha..." . Storm rent mee om ook de zee in te duiken en ik wil hem in de gaten houden, want de golven zijn best hoog vandaag. Mikki besluit het bos te verkennen en luistert niet als ik haar verzoek om terug te komen naar de handdoeken. Zoef, weg is ze. Rif denkt ondertussen dat het leuk is om hond Cruz te volgen en voor ik het weet, ben ik drie kinderen kwijt. Dat gaat lekker. Iedereen is blij, behalve mama. Zij loopt als een gestresste kip haar kroost te zoeken. Om mij heen zie ik andere families ontspannen op het strand liggen en ik denk bij mezelf, waarom is het bij ons toch altijd net even anders. Uiteindelijk heb ik mijn roedel weer bij mekaar en kan ik rustig ademhalen. "Morgen weer naar het strand hoor mama. We vinden het zo gezellig hier" hoor ik ze zeggen. Opeens verlang ik even naar die kinderloze tijd. De tijd dat ik met een fijn boek of tijdschrift heerlijk alleen op het strand lag te relaxen.