Dear Rose,

Ik krijg net een telefoontje van Tom. Hij zit bij de arts, die hem zojuist heeft verteld dat zijn teen en voet gebroken zijn. De komende zes weken moet hij veel rust nemen en loopt vanaf nu met zo'n leuke brace om zijn voet. Dit n.a.v. een val over een masker tijdens een softbalwedstrijd. Een ongeval zit in een klein hoekje. Hij vertelt me trouwens bloedserieus, dat hij vergeten is te vragen aan de dokter of hij de komende weken wel mag surfen. Dus dat gaat hij nog even doen. Tuurlijk schatje, zes weken rust betekent dat het geen kwaad kan om af en toe wat golven te pakken. Vraag meteen of je brace waterproof is. Je kunt je, denk ik, (ook als vriendin van een surfaddict) een beetje voorstellen hoe het humeur van manlief de komende weken zal zijn. Tja ... en wist je dan al dat mijn oma van bijna negentig vorige week haar heup breekt na een val over een bijzettafeltje in haar huis? Ze is ondertussen geopereerd en weer thuis en krijgt extra hulp en verzorging. Om onze familie ellende nog wat extra jeu te geven, begint mijn dappere moeder gisteren met haar eerste chemobehandeling. Kortom, mijn lieve familie gaat lekker. Dat ik dit nu schrijf met op de achtergrond het harde gekletter op ons dek en dak, veroorzaakt door de zoveelste tropische regenbui, werkt ook niet echt mee. Maar Rose, je kent me, mij maak je niet gek. We gooien onze neus in de wind en gaan verder. Jij al bezig om je koffers in te pakken voor jullie zon-zee-surf-strand trip? Keep up the good spirit en tot snel. x