De dagen vliegen voorbij en natuurlijk altijd sneller dan je wilt. Ik geniet van de tijd met Rif en mijn moeder. We maken er echt een feestje van ondanks de gedachte dat mijn moeder nog heel wat te wachten staat. Dagelijks pak ik de fiets en Rif zit dapper voorop. Hij kijkt zijn ogen uit en kletst met iedereen. Ja ja, ik geef het meteen toe. De fietscultuur, die hier in het lage, vlakke landje heerst, mis ik, nu ik weer elke dag langs weilanden, door bossen en woonwijken fiets. Zalig. Genieten. De frisse wind in je gezicht en de gezelligheid van het 'hoi' en 'hallooh' zeggen naar jan en alleman. Ik ben al weken met de tijd en afstanden in de war. Waar ik in Nieuw Zeeland alles ruim moet nemen qua tijd i.v.m. de verre afstanden, die we moeten rijden, ben ik hier binnen 10 minuutjes bij de supermarkt, bakker, kapper of bibliotheek. Dus de dagen vliegen wel voorbij, maar ik heb zoveel meer tijd. Zo, even een bak thee naar achteren gooien en dan spring ik nog even met zoonlief op de fiets. Tot later...
PS ik fiets overigens een stuk zelfverzekerder dan dat ik autorijd hier in Nederland. Mocht je het idee hebben, dat ik mijn zoon in gevaarlijke situaties breng. Gewoon even om je gerust te stellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten