Tropenbloed

Ik ben een ontzettende koukleum. Sinds gisteren voelde ik voor het eerst weer de koude wind ons land aandoen en daar ben ik echt niet blij mee. Nieuw Zeeland zou net nog iets aantrekkelijker zijn als het het gehele jaar tropische temperaturen biedt. De drie maanden winterperiodes die we hier kennen, zijn gewoon nou net even jammer. Ik moet toegeven, ze noemen het winterperiode hier, maar sneeuw hebben we niet in het noorden en vaak wordt het niet kouder dan 15 graden overdag. Dus waar heb ik het over. Kaat, wat een zeikerd ben je! Ik hoor het jullie nu al denken. Ik plaag manlief regelmatig met het feit dat ik nou eenmaal tropenbloed heb, aangezien ik op een tropisch eiland ben geboren. Ja lieve schat, ik kan er ook niks aan doen, dat ik op Bonaire ben geboren en daardoor aan warmte gewend ben. Als mijn hormonen dan ook nog opspelen, roep ik wel eens "Wanneer gaan we nou een tijdje op mijn eiland wonen? 365 dagen warme wind door je haren, in 52 weken niet een keer de kachel aan, 12 maanden lang bruine benen. Moet ik nog even doorgaan?" Standaard krijg ik dan de opmerkingen naar mijn hoofd, dat het eiland te klein is en dat er geen goeie golven zijn om te surfen. Bla bla bla... Zolang ik mijn voeten s'avonds bij hem in bed kan opwarmen en de winters hier steeds minder lang duren, vind ik het prima. Het neemt natuurlijk niet weg, dat ik wel over mijn Bonaire blijf dromen en ooit nog eens daar mijn voeten voor een jaartje in het zand wil voelen.