My (Dutch) favourite things

Nee, geen aardbeien ter wereld zijn zo zoet en lekker als die uit Nederland. Gewoon met een beschuitje bij het onbijt. Genieten!

Entertainment tip of the week

 
The Sopranos is a modern day morality tale about New Jersey mob boss Tony Soprano, as he deals with personal and professional issues in his home and business life. In my opinion one of the best television series of all time. It contains quite a bit of extreme violence, but it has also moments of black comedy.  

Ik kan het niet laten om deze serie te noemen. Jaren geleden was het een wereldwijd succes. Ik herinner mij nog dat de afleveringen vrij laat werden uitgezonden en volgde het dus om die reden niet. De serie is uitgebracht in zes delen en ik zit nu in seizoen 5. Als je eenmaal aan de Sopranos begint, kun je niet meer stoppen en is Tony binnen de kortste keren ook jouw held! Althans....

I am a dreamer

Ik ben een dromer, altijd al geweest. Als klein meisje droomde ik over een eigen paardje en deze droom werd op mijn zesde verjaardag vervuld. Mijn kado stond buiten in een wei en luisterde naar de naam Polly. Toen ik vijftien was, ging ik met mijn vriendinnetje op Tienertoer. Helemaal stoer en weg van mijn ouders en weg uit 'het saaie, hoge Noorden'. We deden Scheveningen aan en ik zei tegen mijn vriendin: "Hier wil ik ooit wonen". Ik was gefascineerd door de zee, de sfeer, alles. Jaren later woonde ik in Scheveningen op een paar honderd meter van de Noordzee. Een paar jaar geleden werd ik uitgenodigd om in de buurt van Rotterdam een eendaagse cursus te doen met de titel 'Maak je dromen waar'. Hartstikke leuk. Er waren ongeveer 10 cursisten en iedereen had een droom te realiseren. Van een eigen camping beginnen in Portugal tot een bezoek naar geboorteland. Van rijk worden tot een leven aan de andere kant van de wereld. Deze laatste was mijn droom, mijn avontuur. Tijdens die cursus kregen we de opdracht een tekening te maken van onze droom. Ik tekende een groot huis omringd met bergen en een zee. Storm tekende ik op blote voeten spelend in een grote tuin en Tom schetste ik met een surfplankje in de zee. Ik zat zelf op een veranda in een schommelstoel een boek te schrijven. De tekening komt aardig dicht bij de werkelijkheid, mijn leventje nu. Ik mis de schommelstoel en naast mijn oudste zoon lopen nu 2 kleine snotterbellen. Ik vraag mij af wie er van al die cursisten zijn/haar droom heeft willen en kunnen realiseren. Afgelopen weekend zat ik op het strand en dacht terug aan een wereldreis die ik deels alleen, deels met Tom maakte. We campeerden toen op een klein, idyllisch eilandje in Australie. We hadden ons tentje op het strand en we waren helemaal alleen. Die ochtend aten we tijdens de opkomende zon ons ontbijtje en we keken uit naar een zeilboot dat verderop in de kalme zee lag. Twee mensen gingen in een klein bootje en roeiden naar het strand. Een bejaard echtpaar stapte uit en een grote picknickmand kwam tevoorschijn. Tom en ik genoten allebei van dit tafereel. Ik vond het zo vertederend, zo mooi en zo romantisch. Sindsdien krijg ik dit beeld niet meer uit mijn hoofd. Ik droom dat we ooit ons eigen zeilbootje hebben en op die manier samen onze dagen kunnen doorbrengen. Wij samen, een klein zeilbootje en verder niets. Ik hoop alleen dat ik dan mijn zeeziekte ondertussen overwonnen heb. Ik droom weer lekker verder....

Inspiration

Wannahaves

Aangezien er een beetje regen in Nederland is gevallen, denk ik, dat deze wannahaves wel van pas komen. Deze laarzen staan al een tijdje op mijn verlanglijstje, want ook dit land kent natte periodes. Natuurlijk in allerlei kleuren en modellen te bestellen en ja ... (zucht)....ze zijn prijzig.

http://www.hunter-boot.com

Cupcakes, zo gemaakt!

Cupcakes zijn hot! Hier een makkelijk en lekker receptje om deze kleine cakes in een paar tellen te maken:

Ingrediënten

125 gram zachte boter
1 cup suiker
3 eieren
1 theelepel vanilla essence
1,5 cup gewone meel
1 theelepel bakpoeder
3/4 cup melk

Bereidingswijze

Doe alle ingrediënten samen in de kom en meng het geheel door elkaar met de mixer tot een glad mengsel. Vul de papieren bakvormpjes voor 2/3 met het mengsel en zet deze vormpjes in de bakvorm. Bak de cupcakes 20 minuten in de oven op 180 graden.

 

Serveertips

Voor glazuur gebruik je:

50 gram zachte boter
2 cups poedersuiker
2 theelepels melk

Mix deze ingredienten tot een licht en fluffy creme en smeer dit op de (ondertussen afgekoelde) cupcakes. Met wat sprinkeltjes (bijv hagelslag) maak je de cupcakes helemaal af!

C'est tout! Bon Appetit!

Life 's a beach!

Sunday morning at Mangawhai Heads.

Did you know that:

this is our bedroom view. Picture taken this morning. You can see Great Barrier Island. I know, it takes my breath away every single morning. 

Inspiration

Me, myself and I

Van de week belt een vriendin mij of ik zin heb in een avondje bioscoop. Natuurlijk. Gezellig. Heb ik even nodig. Tom zorgt dat hij op tijd thuis is. Net, voordat ik klaar ben om te gaan, belt de vriendin af. Ze redt het niet i.v.m. een uitgelopen werkbespreking. Dilemma. Ga ik wel of ga ik niet alleen? De bioscoop is namelijk niet om de hoek (zoals in Scheveningen wel het geval was). Het is een 40 minuten autotrip. Ook moet ik in het donker terugrijden, wat ik niet altijd een pretje vind in dit land. Je hebt een hoop gevaarlijke rijders op de weg en veel wildlife. Ik kom altijd snikkend thuis als ik een possum of egel heb aangereden. Tom zegt dat ik gewoon moet gaan en ik denk, ach waarom niet. Ik neem Cruz, mijn trouwe viervoeter, mee wat eigenlijk een ingeslopen gewoonte is geworden. Op weg naar de bioscoop denk ik terug aan een gesprek dat ik jaren geleden had met een collega. Hij begreep niet dat ik af en toe in mijn eentje naar de film ga of alleen een bakkie doe op terras. Ik was verbaasd. Iedereen doet dit toch wel eens? Of ben ik nou zo anders? Het is juist heerlijk om gewoon soms alleen er op uit te gaan. Totale ontspanning, want je hoeft met niemand rekening te houden. Na de film rijd ik terug naar huis. Ineens heb ik drang om mijn vriendinnetje in Nederland te bellen. Mijn maatje met wie ik zoveel bioscoopstoelen heb versleten. Er komt een gevoel van verlangen naar boven. Ik zou zo graag met haar onderuitgezakt samen popcorn etend onze "Titanic" film kijken. Hmmm...ik geloof dat ik genoeg 'alleen' momentjes heb en juist behoefte heb aan gezelschap.

Movie of the week

Canada's 'Incendies' is about a pair of twins who make a life-altering discovery following the death of their mother. Upon learning that their absentee father is still very much alive and they also have a brother they have never met, the pair travels to the Middle East on a mission to uncover the truth about their mystery-shrouded past.

It is no suprise that this movie was nominated for a Best Foreign Language Film Oscar! Not a movie for a girls night out or a romantic evening with your hubby, but definitely worth a watch. Two thumbs up for Azabal's terrific performance.

My (Dutch) favourite things

Eigenlijk valt deze favoriet niet onder de Nederlandse, maar Belgische vlag. Desalnietemin wil ik deze graag even noemen. Ik ben een kritische chocolade kenner (lees; verslaafde) en ga alleen voor deze Cote d'Or Classic. Je neemt tijdens een kop koffie elke keer een klein stukje. OMG!!!

Fijn gesprek

"Hey Kaat, hoe is tie dan? Wat leuk dat je belt. Ik neem het me elke keer voor, maar het komt er niet echt van. Best duur ook om even naar de andere kant van de wereld  te bellen toch? Wat zeg je? Oh dat wist ik helemaal niet, goedkoper tarief? We kunnen ook met onze iPhones 'appen'. Kost niks. Waaat? Geen iPhone? Meid, je weet niet wat je mist. Ideaal zo'n dingetje. Ik zou echt niet meer zonder kunnen. Zeg hoe is het met de kangaroes in Australie? Oh Nieuw Zeeland zeg je? Tussen de schapen ha ha ha. Nou ik vind het nogal wat hoor. Houd je het een beetje vol? Zeg hoe is met de kids? Mijn prinsesje gaat lekker. Ik zeg het je, ze lijkt zo op mij. Lekker bijdehand. Ze is de hele week onder de pannen hoor. Elke dag na de naschoolse heeft ze wat te doen. Yoga is helemaal hot. Leuk hoor om die kleintjes zo met hun lichamen bezig te zien. Kan er niet vroeg genoeg mee beginnen. Ja tuurlijk, pianoles gaat gewoon door. Leuke leraar trouwens. Dus Storm heeft alleen maar zwemles? Niet een beetje weinig? Zwemmen is zo gewoon. En Tom nog steeds lekker op die plank van hem? Nou die van mij zit volgens mij in de zoveelste midlifecrisis hoor. Hij weet niet wat hij wilt he. Je kent het wel. Hij heeft wel een aardige nieuwe bak onder zijn kont. Ja daar kun je mee voor de dag komen. Beetje van de bank en beetje van onszelf. Heeft ook Bluetooth. Wat zeg je Ka? Je weet niet wat dat is? Meid je loopt echt een beetje achter. Zeg wanneer komen jullie ff naar Nederland? Dat gaat niet? Hoezo? Je hebt 1 inkomen en je kunt nu niet sparen? Wat een armoede Kaat. Nee dat meen je niet. Geen nieuwe schoenen of tas? Dat is toch niet te doen. Waarom leef je zo dan? Ben je echt wel gelukkig? Ik moet er niet aan denken. Ik zeg altijd, een week niet shoppen, is een week niet geleefd ha ha ha. Best grappige uitdrukking toch Kaat? Nee verder gaat het lekker met me hoor. Ben tegenwoordig helemaal Zen. Heerlijk. Heb zo'n cursusje gedaan en weet nu hoe ik mij moet ontspannen en me niet gek moet laten maken door de maatschappij. Hey lief, ik moet hangen, want ik heb zo een afspraak bij onze hypotheker. We hebben ons oog laten vallen op een bouwproject daar bij de haven. Mooie plannen. Een huis waar je vrienden stijl van achterover vallen. Kost wat, maar dan heb je ook wat. Groetjes daar en laten we snel weer bellen. Hartstikke gezellig."

Wannahaves:

Als jong meisje was ik al verliefd op deze K. Jacques slippers. Ik kon uren kwijlen voor de etalage van het kleine, schattige winkeltje in de hoofdstraat van Saint Tropez, waar deze schoenen met de hand gemaakt worden. Verkrijgbaar in allerlei kleuren en modellen. Ondertussen een steeds terugkerende mode stapper, maar in mijn ogen allemaal niet zo mooi als deze Franse klassieker. Keer op keer heb ik de verleiding kunnen weerstaan om ze te kopen. Om de simpele reden, dat ze voor mij te duur zijn. Ooit wil ik toch echte KJ's aan mijn voeten.

PS aussi pour les petites.

http://www.kjacques.fr/

Member of the family

Name: Mikki Moon
Born: in Hamilton, 2008
Nationality: Kiwi
Likes: eating cake, entertaining my little brother and being outside
Not likes: wearing really girly clothes
Loves: my big brother unconditionally
Specialties: I speak my own language that no one understands. My mummy and daddy think it's Japanese.
Dreams: I wanna be an actrice. I have the qualities and my mum says 'I am a little drama queen'.

Did you know that:

it's very healthy to drink one glass of lemon juice before breakfast. Lemons are rich in vitamin C, one of the best hair and skin vitamins. It also stimulates blood circulation.

My (Dutch) favourite things

Een vlak en veilig Nederlands fietspad.

Gewoon Engels?

Eigenlijk praten we er nooit over. Dat het leven down under een andere taal met zich mee brengt. Engels wel te verstaan. Gewoon heel vanzelfsprekend en op zich natuurlijk niet een big issue, want spreken we tegenwoordig niet allemaal een beetje Engels? Toch moet ik een pijnlijke geschiedenis van mij met deze taal onthullen, want Engels was niet mijn sterkste vak. Dat ik nou niet echt een gevoel met de Engelse taal had, kwam duidelijk naar voren toen ik na mijn eindexamen op de middelbare school de score ging checken in De Telegraaf. Van de 50 vragen had ik er maar liefst 42 fout. Ik had een kleine hoop dat de krant een verkeerde versie had afgedrukt, maar het tegendeel was waar. Het jaar daarop deed ik het niet veel beter. Ik had de score naar 35 fouten kunnen verlagen. Toch besloot ik hierna dapper Europese Studies te volgen. Ook hier kwam duidelijk naar voren dat ik een behoorlijke achterstand had met deze taal ten opzichte van mijn studiegenoten. Presentaties in het Engels waren complete rampen en wanneer ik de spanning niet aankon in combinatie met een mager studentenontbijtje, viel ik wel eens flauw voor de klas. Gelukkig kreeg ik tijdens mijn studiejaren de mogelijkheid om een tijd aan de universiteit in Engeland te studeren. Dit ging natuurlijk niet geheel zonder slag of stoot en mijn vriendinnen lieten vaak duidelijk merken dat mijn taalniveau ver beneden peil was. Ja, ik was inderdaad iemand die schaamteloos earth appels in de supermarkt bestelde en frenz friez (uit te spreken als fries) bij de Mac. Hoe ik ooit mijn scriptie in 3 buitenlandse talen met voldoendes hebben kunnen verdedigen, blijft nog steeds een raadsel. Nu woon ik al een tijdje in het buitenland en ik kan mij toch duidelijk verstaanbaar maken in het dagelijks leven. Manlief daarentegen praat als een echte Nieuw Zeelander en hij krijgt niet elke keer de terugkomende vraag waar hij vandaan komt. Sinds mijn zoon huiswerk krijgt, beschouw ik dit als een fijne bijkomstigheid, omdat ik met hem meteen de spelling van engelse woorden oefen. Mijn zoon verbetert mij af en toe als ik niet goed uit mijn woorden kom en attendeert mij er altijd op om wel Engels te praten waar andere mensen zijn. Tuurlijk liefie! Ik denk nu wel eens terug aan mijn Engelse leraar van de middelbare school, die ik destijds werkelijk grijze haren bezorgde. Kon hij maar even om een hoekje kijken. Het is nogal wat om 2 bevallingen in een andere taal te beleven en te verwoorden. Op school leer je namelijk niet de vertalingen van ontsluiting, keizersnede en operatiekamer. Daarnaast heb ik menig stress momenten met mijn kinderen en allerlei artsen in het Engels moeten afhandelen. Een dochter die afgevoerd werd per ambulance, omdat er een leuk speeltje oftewel een open blikje op het aanrecht stond. Een zoon die op een zondagmiddag zijn superman stunts op de bank uitvoerde en per ongeluk met zijn bovenkaak op een stoel belandde. Juist op dit soort momenten komen de Engelse woorden vloeiend uit mijn mond. Ik hoor in gedachte mijn leraar dan zeggen: Well done Karen. You make my day!

My (Dutch) favourite things

Verse, verse Dudok appeltaart met veel (en alleen verse) slagroom!

PS....

Vanochtend heel vroeg krijg ik een telefoontje van buurman Joe met de vraag of hij Storm naar school kan brengen. 'Je hebt al genoeg te doen', zegt hij. Ik kijk naar Storm en denk dat hij wel wat mannelijk gezelschap kan gebruiken nu zijn vader weg is. Wanneer ik Storm vertel dat Joe hem zo naar school brengt, kijkt hij mij aan en zegt 'Rijdt Joe harder met de auto dan jij?' 'Hoezo?' vraag ik hem verbaasd. 'Ach laat maar, zegt hij verveeld, niemand rijd eigenlijk harder dan jij'. Nou daar kan ik het dan weer mee doen voor vandaag.

Member of the family

Name: Cruz (named after the word cruisey meaning stress-free) Yes, I am really easy going!
Born: in Raglan, 2007
Gender: female
Breed: mongrel (or in Dutch 'bastaard')
Specialties: understands two languages (Dutch and English)
Likes: being on the beach and waiting for Tom when he is out for a surf even if it takes hours.
Not likes: when Karen gets really angry.
Loves: chasing (and eating) rabbits. Sorry it's in my nature.
Requests: please no more babies Tom and Karen!

Wannahaves

I love these colourful bohemian style handbags. Just don't look at the prices.
For more Elliot Mann bags:

http://www.elliotmann.com/

Just an ordinary day

Het is maandagochtend. Tom is vertrokken naar de sneeuw. Volgens de laatste berichten is er heel veel sneeuw gevallen, dus party time for the snowboard dudes en dudettes. Ik zit mijn laatste happen muesli naar binnen te werken en ik probeer even bij te komen van mijn ochtendritueel. Ik krijg regelmatig de vraag hoe mijn dagen eruit zien. Nu zullen de meeste van jullie niet zitten te wachten op een uitgebreid verslag. Om toch een beeld te krijgen van mijn dagelijkse routine dacht ik deze maandagochtend in twee verschillende versies te schrijven. Aan jullie welke het prettigst leest. Ik ben er zelf wel uit.

Rif maakt mij wakker met zijn babygebrabbel. Het is tijd om op te staan. Ik trek mijn warme vest aan en zie vanuit het slaapkamerraam ons eindeloos ver landschap uitzicht. Het levende schilderij dat nooit verveelt. Binnen een mum van tijd heb ik mijn drie kinderen aan het ontbijt. Tom zou trots op me zijn. Storm is blij dat zijn mama vandaag eens op tijd is. We nemen papa zijn auto, want mijn tank is bijna leeg. Het voordeel van 2 auto's hebben, denk ik. Bij school aangekomen krijg ik een dikke kus van mijn oudste zoon. Ik ben trots op je mama. We zijn op tijd. Ik kijk hem aan en denk, wat een heerlijk begin van de week.

of:

Mikki huilt. Ik draai mij om en kijk naar de wekker: 4.30 uur. Misschien heeft ze een nachtmerrie? Het huilen houdt snel op. Ik draai me om en val weer in slaap. 6.15 uur word ik gewekt door gejengel in de verte. Rif. Nee hij stopt niet. Ik moet eruit. Het is koud en het regent. Tom is er niet. Zucht.... Een half uur later zit iedereen aan tafel hun ontbijt te eten. Ik gooi een paar slokken thee naar binnen en probeer dit keer eens op tijd mijn oudste zoon bij school af te zetten. Gatver, bijna geen diesel meer in mijn auto. Dan alle kinderstoeltjes in Tom zijn wagen overzetten. Ik haat autostoeltjes, want het zijn simpelweg ondingen. Ik loop altijd te klooien om ze goed in de gordel te krijgen. Ik stoot flink mijn vinger als ik de kinderen in de auto werk. Het zal toch niet he? Ik ruik een vervelende luier. Verdorie. Luier nummer 4 in een uur tijd. Okay jongens, mama komt zo terug. Ik moet even Rif verschonen. Storm kijkt bedenkelijk. Mamaah we zouden vandaag op tijd komen toch? Op weg naar school bekijk ik mezelf in de achteruitkijkspiegel. Hemel, wat zie ik er uit en ik heb notabene mijn pyjama outfit nog aan. Ik ben het evenbeeld van ma Flodder. De sigaar ontbreekt nog net. Ik kom tot de keiharde conclusie dat ik mij nu kan identificeren met de gemiddelde Kiwi vrouw. 

A rainy and cold Sunday

Today:

Max 13°C
MIN 5°C

Occasional showers. Strong southwesterly.

Een koud front nadert Nieuw Zeeland. Leuk voor Tom aangezien hij vanavond vertrekt voor een week snowboarden op Mount Ruapehu met zijn leerlingen. De krenten in de pap van zijn beroep denk ik maar. Ik blijf "gezellig" achter met mijn kroost. Vast genoeg te schrijven de komende dagen.

Not a feel good movie, but a must-see!

Michelle Williams and Ryan Gosling give performances of unusual depth and power. Houd zakdoek gereed!

My ultimate Saturday morning

Walk on the beach with my dog, read the weekend newspaper and drink a very good coffee.

Nieuw weblog: Mikki Moon

Te lang niet geschreven. Foei. Excuses voor mijn trouwe lezers. Reden? Te druk, te veel aan mijn hoofd, te moe.  Kortom, overal waar eigenlijk het woordje "te" voor staat. Maarrr... hier ben ik weer. En zoals zoveel dagen hier down under, het zonnetje schijnt. Het is winter, maar ik draag een hemdje en geniet van de zonnestralen. In de keuken ruikt mijn vers gebakken brood en beide monsters (lees: kindjes) liggen hun middagslaapje te doen. Jongens laten we even eerlijk tegen mekaar zijn. Het valt niet mee om moeder te zijn van drie kinderen. Ik tel de dagen tot november, want dan gaat Mikki 3 dagen naar de creche en haar broertje Rif 2 dagen. Ik vind het mooi geweest. Ik wil wat anders dan 12 uur per dag luiers verschonen, hapjes voorschotelen of als indiaan, draak of andere gedaantes achter mijn kinderen aan rennen. Begrijp me niet verkeerd. Mama zijn is fantastisch, maar ik ben ook nog graag Karen. De niet mama, de "ik breng ook wat geld in het laatje" echtgenote, de "vandaag doe ik eens leuke kleren aan, zonder vlekken" meid, de "goh laat ik ff een bakkie doen op een terrasje" vriendin. Daar heb ik dringend behoefte aan. Een nieuwe fase in mijn leven. Ik heb zoveel ideeen, ik wil zoveel dingen, dus ik ga ervoor!