Ideale man?

Mijn 'hubby' (lees: echtgenoot) kan veel. Absoluut. Ik kan een hele lijst opnoemen met al zijn pluspunten, maar ik ga liever in op iets wat hij niet kan en dat is koken. Nee, Tom kan niet koken. Dit bewijs werd vanochtend weer geleverd tijdens ons 'gezellig' weekendonbijt. Standaard eet Familie de Haan scrambled eggs in het weekend, want iedereen vindt dit lekker. Als het een beetje meezit, heeft mama bacon gekocht en dan is het smulfeest compleet. Bacon is niet mijn keuze, maar ik wil het graag bakken voor manlief en kroost. Vanochtend word ik vriendelijk verzocht de keuken te verlaten. Tom beweert dat hij tijdens mijn weekendje Wellington de lekkerste bacon ooit heeft gebakken. Hij trekt daarbij een lang gezicht en doet na hoe hij mijn slappe bacon wegwerkt en vervolgens meldt hij dat bacon crispy en hard moet zijn. Poeh poeh duidelijk. Ik weet mijn plek. Ik ga aan tafel zitten en wacht vol verwachting op bacon a le Coq. Laat ik ondertussen vertellen dat ik baconbaklucht verschrikkelijk vind. De geur zorgt bij mij altijd het twijfelpunt om acuut vegetarier te worden. 'Kom Kaat, laat vandaag jouw sarcastische opmerkingen achterwege', denk ik. Laat Tom zijn specialiteit klaarmaken. Ik kijk naar de kinderen en vind het toch erg moeilijk om geen flauwe opmerking te maken als ik rook en baklucht uit de keuken naar de eettafel zie naderen. 'Tel tot 10 Kaatje'. Dan is het moment daar. Papa serveert trots zijn bacon op een prachtige schaal aan de ontbijttafel. 'Sjesus Tom, dit is toch geen bacon. Dit zijn zwarte verkoolde plakken'. Daar is die dan, de kwetsende opmerking. 'Zo hoort bacon te zijn', zegt Tom. Storm's gezicht betrekt en vraagt of papa meteen alle zwarte stukken eraf wil schrapen. Er zal dan wel niet zoveel bacon meer over zijn, vermoed ik. Misschien is zo'n kookclub helemaal niet zo'n gek idee voor Tom. Ik denk alleen dat ik dit onderwerp nu even niet ter sprake breng. Eet smakelijk!